Σαράτωφ

Πόλη (905.000 κάτ.) της Ρωσικής Δημοκρατίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας (100 200 τ. χλμ.). Το Σ., που ιδρύθηκε το 1591 ως ρωσικό οχυρό στην τοποθεσία ενός ταταρικού χωριού στην αριστερή όχθη του Βόλγα, μεταφέρθηκε το 1674, μετά την εισβολή των επαναστατών του Στένκα Ράζιν, πιο κάτω από την αντίθετη λοφώδη όχθη του ποταμού. Αναγνωρίστηκε ως πόλη το 1780 και έγινε πρωτεύουσα κυβερνείου το 1797. Από τη χρονολογία αυτή, εκτός από διοικητικό κέντρο, αναδείχτηκε και ως αγορά δημητριακών, ψαριών, ζωοτροφών, μαλλιού και αλατιού και αργότερα κέντρο μεταφοράς του καυκασιανού πετρελαίου του Μπακού. Η εγκατάσταση βιομηχανιών μεταλλομηχανουργίας μετά την Επανάσταση και η ανακάλυψη και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αέριου, που διοχετεύεται μέσω αεριαγωγών στη Μόσχα, έκαναν το Σ. μεγάλη βιομηχανική πόλη, ιδιαίτερα σημαντική στους τομείς μεταλλουργίας, ηλεκτροτεχνίας, χημικών προϊόντων, υφαντουργίας, ειδών διατροφής, ναυτιλιακών ειδών και διύλισης πετρελαίου. Από το αρχικό αστικό κέντρο οι νέες συνοικίες προχωρούν τώρα ως τον ποταμό προς τα Ν και ως τα μεταλλειολογικά κέντρα Γελσάνκα και Κούρντγιουμ προς τα Β και προς τα ΒΔ κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής. Η πόλη έχει μητρόπολη του 1823, πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε το 1909, ινστιτούτα τεχνολογίας, βιβλιοθήκες, ωδείο, σχολές ιατρικής και παιδαγωγικές και διάφορα μουσεία, μεταξύ των οποίων το αρχαιολογικό και το εθνογραφικό. Σιδηροδρομική γέφυρα τη συνδέει με την Ένγκελς, μεγάλο βιομηχανικό κέντρο στην άλλη όχθη του Βόλγα.